“Uveitis” përmbledh sëmundjet e pjesës së brendshme të syrit që kanë të përbashkët një inflamacion të të shtresës së mesme të syrit, që ndryshe njihet si Uvea (shtresa vaskulare). Ato zakonisht klasifikohen sipas lokalizimit anatomik të inflamacionit: uveiti anterior (irisi dhe muskuli ciliar), uveiti intermediar (dhoma e përparme, trupi qelqor) dhe uveiti posterior (retina dhe koroidea). Edema makulare është shkaku më i zakonshëm i dëmtimit të shikimit, veçanërisht tek uveiti posterior. Edema makulare, paraqet depozitim të lëngjeve në njollën e verdhë (makula) gjendje kjo, e cila mund të dëmtojë rëndë mprehtësinë e të pamurit në shumë pacientë. Forma inflamatore e edemës makulare, shpesh është e vështirë për t’u trajtuar.

Papilla e nervit optik e dëmtuar dhe me skaje të paqarta, poashtu çon në dëmtim të të pamurit.

Te uveiti posterior, ashtu si edhe në format e tjera të uveitit, ekziston mundësia, që të paraqitet turbullimi i thjerrëzës (katarakt), një rritje e presionit intraokular (glaukoma) ose, në të kundërtën, një rënie e theksuar e presionit intraokular (hipotension).